Ιστορίες καθημερινής βουτιάς προς την παράνοια, στην άκρη
ενός δρόμου που οδηγεί τη βαβούρα του πολιτισμού, ακριβώς στην αυλή μιας
απομονωμένης οικογένειας, σ' ένα road movie απ' την ανάποδη. Κάπως έτσι
περιγράφει η Ursula Meier την υπόθεση του σκηνοθετικού ντεμπούτου της, με
το οποίο είχε κάνει βόλτα ως τις Κάνες το Μάη του 2008, για μια ειδική προβολή
στην Εβδομάδα Κριτικής κι αν κοιτάξεις το στόρι λίγο καλύτερα, για μια
οικογένεια με δυο κόρες κι έναν γιο, που ζει στην επαρχία μακριά απ’ τον
υπόλοιπο κόσμο κι η ιδιωτικής κατασκευής και διαχείρισης γαλήνη της, αρχίζει να
μετατρέπεται σε θριλερικό εφιάλτη όταν σπάει η μοναξιά της, θα μπορούσες
υποθέτω να δεις και σαν prequel του Κυνόδοντα , αυτήν την ταινία της Ursula Meier, που της χάρισε και μια υποψηφιότητα στα Cesar
για καλύτερο πρωτοεμφανιζόμενο σκηνοθέτη, αλλά και τρία έπαθλα στα Ελβετικά
Κινηματογραφικά Βραβεία (για σενάριο, ταινία και ερμηνεία).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου